Beleşçilik

Bazen havalanıyorum, beleşe şunu yaptım, beleşe bunu yaptım diye. ne kadar iyi bu beleşçilik peki? hayatım beleşe dönmüş farkında değilim. Tribüne gidiyorum, çifte turnike felan derken hoop beleşe içerdeyiz. İş görüşmelerine gidiyoruz, genellikle işim barlarla, diskoteklerle, lokantalarla olduğu için yiyip içtiğim herşeye oranın patronu eyvallah diyor, hooop bir beleşe karın doyurma seansını daha kapatıyoruz.
hadi bunlar doğal şeyler, yapılması gerekilen şeyler. fakat kendi piçliğin yüzünden beleşe getiriyorsan herşeyi?
Misal geçenlerde gece kulübüne gittik, çarşamba akşamları üniversite öğrencilerine sadece giriş varmış. Biz lise mezunu bile değiliz, nasıl gireceğiz? ulan stada her türlü maddeyi sokabilen bir insan o çişli gece kulübüne mi giremeyecek? önümüzde 4 eleman, hiç biri üniye gitmiyor heralde ki tartışıyolar kapı görevlisiyle, biz napıyoruz önlerine geçip kabadayılar gibi yürüyüp görevlilere çaktırmadan girmeye çalışıyoruz.

-şşş sen ünililer için bugün sadece siz giremezsiniz
-ben üni öğrencisiyim
-kimliğini göreyim
-tamam

-oldu girebilirsin
-eyvallah

peki ben üni öğrencisi değilsem hangi kimliği gösterdim? tabiki ehliyetimi, kapı görevlisi tanıdık olduğundan bişey demedi, sırada bekleyenlere ayıp olmasın diye şekil yaptık orda.
girişi 3 euro'dan 0 euro'ya düşürdük, içerde içtiğim 4 bira 2 vodka vişne 2 viski kola'yı da arkadaşların hesabına kapattım.
Hayatımız beleş.

ee ne demişler?
nerde beleş, oraaa yerleşşşş